“Welk paadje zal het nú worden?” Ik vroeg hem vooruit te gaan en te kiezen. Mijn coachee keek verbaasd. Moet ík kiezen?
Het pad waar ik hem mee naar toe genomen had, was al verder dan wat hij zelf uitgekozen had. “Ik ben altijd bang om te verdwalen in een bos, had hij schuchter gezegd. “Ik blijf altijd op die brede lanen.”
“Je kunt dit pad blijven volgen en ook dit kleine paadje inslaan”, zei ik.
“Meer smaken zijn er hier niet! Wat gaat het worden?”
We hadden het gehad over keuzes leren maken vanuit gevoel, uit zijn comfortzone uitstappen, de gebaande paden verlaten en het avontuur aangaan dat leven heet.
Té lang was hij in een niet voedende relatie blijven hangen omdat hij geen contact met zijn gevoel had kunnen hebben en op de automatische piloot was doorgegaan.
Zijn lichaam sprak voor mij boekdelen over hoe hij in het leven staat.
“Nou, dan nemen we dit kleine paadje links” zei hij met een twinkeling in de ogen.
Ik voelde zijn vreugde en volgde hem.
Na vijftig meter door de vertrapte varens en een bocht hield het paadje op. Duidelijk was voor mij dat alleen reeën nog door de bosschages daar achter konden, en wij niet.
“Maar het loopt dood!!!”Hij klonk teleurgesteld en wat verontwaardigd. “Neem je me mee naar een doodlopend páádje!!!”
“Jíj hebt gekozen! Niet ík!”
Het bleef stil.
Wat nu?
Ik hóórde het hem denken voor hij het uitsprak.
“Je kunt toch altijd terugkeren? Dan pak je een ander paadje!”
Een zucht van opluchting.
Het kwartje viel.
Even bleef het stil. De bladeren van de bomen ruisten. De lach van een kind schalde verderop onder het bladerdak van de bomen.
“Dus dát bedoel je met de controle loslaten? De onbekende weg inslaan?
En ik kan altijd opnieuw kiezen en beginnen!”
Het kwartje was geland.
Hoe simpel kan het soms toch zijn, dacht ik nog…
En toen zag hij de hut! “Die had ik nooit ontdekt als ik dat paadje niet was ingeslagen.”
Blij als een kind liep hij er heen. Mooi! Dat zit goed in elkaar!
De volwassenene inspecteerde de schuilplek.
Blij als een kind vervolgde hij zijn weg.
De twinkeling bleef…
Ik hou van deze eenvoud.
De natuur als leraar is zo gek nog niet.
Het was een mooie dag!
#Opstellingenindenatuur
#leiderschapsontwikkeling
#vrouwelijkeondernemers